De band The Who begon in Engeland in 1964. Ze werden bekend als luide rockband. Niet alleen de muziek is harde rock, ook de optredens die The Who geeft zijn bijzonder druk. Zo zijn er vaker instrumenten kapot gemaakt tijdens optredens. The Who is nog altijd actief. Ze hebben in 2022 bijvoorbeeld een tour in Noord-Amerika staan. Wel is de bezetting van The Who in de bijna 60 jaar dat ze bestaan meermaals veranderd. Tijdens de doorbraak van The Who bestond de band uit Pete Townshend, Roger Daltrey, John Entwistle en Keith Moon.
Bandleden
In het begin bestond The Who uit Townshend, Daltrey, Entwistle en Doug Sandom. Moon had gezegd dat hij beter kon drummen dan Sandom en landde zodoende in The Who. Keith Moon overleed in 1978 aan een overdosis chloormethaziol door te veel pillen te nemen. Zijn plek werd overgenomen door achtereenvolgens Kenney Jones, Simon Phillips en Zak Starkey. Jones bleef tot 1988. In de jaren 90 was The Who niet heel actief, hoewel de band in verschillende samenstellingen wel optrad.
In 1999 komt de band weer samen, inclusief Starkey en John Bundrick. Entwistle overleed in 2002. Hij had meer cocaïne in zijn lijf dan het lijf kon hebben – maar het was geen overdosis. Zijn plek werd overgenomen door Pino Palladino.
Actieve jaren
The Who heeft wat gaten qua activiteit als band, maar in principe zijn ze vanaf 1964 tot nu actief. Er werden niet altijd albums uitgebracht, maar vaak was The Who wel op tournee. In 1965 brachten ze een eerste album uit dat een hit werd: My Generation. In 1969 werd de eerste rockopera ooit uitgebracht door The Who. Datzelfde jaar trad The Who op Woodstock op. Met het overlijden van Moon verschoof het genre van The Who meer richting pop. Ze brachten nog twee albums uit met Jones en voltooiden in 1982 een tour. Tot 1999 was het toen af en aan met de band. Hierna zijn nog enkele nieuwe nummers in de 21e eeuw uitgebracht, maar gaat The Who voornamelijk op tours.
Bekende albums en nummers
Vooral de albums My Generation uit 1965 en Tommy uit 1969 zijn ongekend populair geworden van The Who. Ook Who’s Next uit 1971 en Quadrophenia uit 1973 werden erg populair. Hierna is de persoonlijke stijl van Pete Townshend merkbaar in de platen, maar blijven ze geliefd. Face Dances uit 1981 en It’s Hard uit 1982 slaan weer een nieuwe, meer popachtige stijl in. Bekende nummers zijn onder andere Baba O’Riley, I’m a Boy, My Generation, Pictures of Lily en Won’t Get Fooled Again.